Ja... Het is zo ver. De eerste gekwetste klasgenoot. Tijdens de speeltijd struikelde Tom. Het zag er niet goed uit. Tom had ook veel pijn.
Gelukkig zagen we hem de dag erna terug met een glimlach op zijn gezicht. Zijn arm zat in het gips.
Tom:"Nu doet het geen pijn meer en ik heb nog goed geslapen ook. En ik zal veel schrijven met mijn andere hand."
Zo gezegd, zo gedaan... Tom schrijft al bijna beter met links! Hij krijgt ook heel wat hulp van klasgenootjes. Zij werken elk om beurt samen met hem (Ze doen dus dubbel werk!). Tom denkt mee, geeft het antwoord en dan schrijft de helper het op. Ik ben er trots op dat iedereen in de groep zich inzet en elkaar helpt!